کنجد یکی از اولین چاشنی ها و محصولات زراعی است که برای روغن خوراکی کشت می شد. کنجد مستقیماً به عنوان گوشت شیرین، محصولی شبیه کره بادام زمینی، کنجد را با چی بخوریم یک ماده تشکیل دهنده آب نبات، چاشنی نان و خوراکی های میان وعده مصرف می شود.
تولید جهانی کنجد حدود 2000000 متریک تن است. چین و هند بزرگترین تولیدکنندگان هستند اما تولیدات خود را در داخل مصرف می کنند. سودان بزرگترین صادرکننده بذر است.
کنجد حاوی 50 درصد روغن است که در برابر اکسیداسیون بسیار مقاوم است و 25 درصد پروتئین کلوچه زنجبیلی که تعادل بی نظیری از اسیدهای آمینه دارد.
پوست کندن کنجد برای مصرف انسان بسیار مهم است زیرا بدنه آن حاوی 2 تا 3 درصد اسید اگزالیک است که کلسیم را کلسیم می کند و طعم تلخی دارد.
کنجاله پوست کنده و بدون کم مصرف ترین بخاری برقی نانو چربی حاوی 60 درصد پروتئین است، نرم است و حاوی مقادیر محدودی قندهای ایجاد کننده نفخ و مقادیر زیادی اسید فیتیک است. فرآوری آبی پروتئین ایزوله حاوی 72 درصد پروتئین را به دست می دهد و 56 درصد پروتئین دانه را بازیابی می کند.
پروتئین کنجد در برابر حرارت بسیار پایدار است و حاوی مقادیر زیادی متیونین است.
وعده کنجد دارای PER حدود 1.35 است. کنجد لیزین کمی دارد و نیاز به مکمل دارد یا کنار سالنی می توان آن را با پروتئین سویا مخلوط کرد تا PER تقریباً معادل کازئین ایجاد کند.
تلاش های محدودی برای توصیف این 2 کسر انجام شده است. پروتئین کنجد حلالیت کمی دارد که کاربردهای غذایی را در شکل بومی آن محدود می کند. پروتئین کنجد در کاربردهای پخت بهتر از سایر دانه های روغنی عمل می کند.
- منابع:
- تبلیغات: